kendim. bazen cidden kendime tahammül edemiyorum. hele yaptığım enayilikleri hatırlayınca ve yapmam gereken sorumluluklarımı inatla yapmadığım zaman kendimi bi dövesim falan geliyor
0
+
-entiri.verilen_downvote
Bazen bile bile saçma sapan kararlar vermeye devam etmem. Başkası olsa öldürürdüm. Ama kendime bunu uygulayamadığım için de çok sinir oluyorum.
2
+
-entiri.verilen_downvote
İsmail abi nin gelip malum partililelerin demesini bekliyorum
1
+
-entiri.verilen_downvote
ben ağlarken gülen insanlar. yurtta kalırken dönem dönem dipte hissettiğim olurdu. iki oda arkadaşım da benim tam tersine hayat doluydular. o anlarda onlardan nefret ederdim, mutlulukları batardı bana.
her şey.
sinirli olmakla, tahammülsüz olmak ayrı şeylermiş. sinirli olmak yine bu kadar zor değil ama tahammülsüz olmak cidden bi yerde yorucu. ben kendimi sinirli bir insan sanardım ama fark ettim ki uçan kuşa tahammülü kalmayan birine dönüşmüşüm. yapımda ve yayında emeği geçen herkesin abv.
ama sanırım bunun en büyük suçlusu da benim. zamanında gösterdiğim toleransların ve yeri geldi gereksiz fedakarlıklarımın paspas misali ezilip geçilmesi ve en kötüsü tüm bunların karşısında gördüğüm nankörlüklerin doğurduğu sonuçlar bunlar.